മഞ്ഞു പാളികള്‍

മഞ്ഞിന്‍ പാളികളിലേക്ക് ഇറങ്ങി ചെല്ലുക

ഒരു പുല്‍ക്കൊടിയായി .........

ആ തണുപ്പില്‍ എന്റെ ഹൃദയത്തിന്റെ വിങ്ങല്‍

പതിയെ അലിയട്ടെ ....

അതോ ........

എന്റെ തപം നിന്നെ, വളഞ്ഞു പുളഞ്ഞു ഒഴുകുന്ന

ഒരു നദിയായ് മാറ്റുമോ? ?

എങ്ങിനെയായാലും

ഈ തണുത്ത പ്രഭാതത്തിലെ കുളിര്‍

അതെന്നെ ആനന്ദിപ്പിക്കുന്നു ......

ഈ കാറ്റിനായ് ഞാന്‍ കാതോര്‍ക്കുന്നു ......

ഈ മഞ്ഞുത്തുള്ളികള്‍ ഞാന്‍ എന്റെ ഉള്ളം കൈയിലെടുക്കട്ടെ ........

ഇഷ്ടം

ചിലപ്പോള്‍ എന്റെ ഇഷ്ടങ്ങള്‍ ഇങ്ങിനെയൊക്കെയാണ് !!!!!!

എന്റെ വൃന്ദാവനത്തില്‍ തനിയെ ......

രാത്രിയുടെ കടമ്പ് മരവും ചാരി ......

മൌനത്തില്‍ .........

ദുരേ ഒരു പാട്ടു കേള്‍ക്കുമ്പോള്‍

രാത്രി മഴയുടെ സംഗിതം കാതില്‍ വിഴുമ്പോള്‍

ആരോ ഒരു കവിത മൂളുമ്പോള്‍

ഒരു മുല്ലപൂ വിടരുമ്പോള്‍

ഒരു യാത്രയുടെ വിരസതയില്‍

ഏകാകിയായ ഞാന്‍ സ്വയം മറക്കുന്നു......

ഇനിയും വറ്റാത്ത ഉറവകള്‍ ...........

ഹരിഗോവിന്ദന്‍ പഠിച്ച പണി പതിനെട്ടും നോക്കിയിട്ടും പാലം കുലുങ്ങിയാലും കേളന്‍ കുലുങ്ങില്ല എന്ന മുഖഭാവത്തോടെ ഇരുന്നവര്‍പത്തരമാറ്റിന്റെ തിളക്കമുള്ള കല്യാണിയുടെ മുന്പില്‍ നിഷ്പ്രഭര്‍...........കല്യാണിയെ മനസ്സിലായില്ലെ , ഞെരളത്ത് രാമപോദ്ടുവാള്‍ സ്മാരക മന്ദിരത്തിനു പതിനാറു സെന്റ് സ്ഥലം എഴുതികൊടുത്ത വലിയ മനസ്സിനുടമ .....ഈല്ലയ്മക്കാരേനെ വല്ലയ്മകരെന്റെ മനസ്സറിയു എന്ന് പറയുന്നതു ശരിയാണ് ..വല്ലപ്പോഴും ഈശ്വരന്‍ ചിലരിലുടെ തരുന്ന സ്നേഹം , ആര്‍ദ്രത , കനിവ് എന്നി വികാരങ്ങള്‍..... ഈ നന്മയെ തിരിച്ചറിയണം. ഒരു മതെര്‍സ് ഡേയുടെയും അകമ്പടിയില്ലാതെ ഈ അമ്മമാരേ നമ്മുക്ക് സ്നേഹിക്കാം .........നമ്മുടെ മനസ്സിലും ഇതു പോലെ സ്നേഹത്തിന്റെ ഉറവകള്‍ തെളിയുവാന്‍ ശ്രമിക്കാം( ഒരു പത്ര കുറിപ്പ് ആധാരം )

ജാലകം

വര്‍ഷങ്ങളായ് പൊടി പിടിച്ചു അടഞ്ഞു കിടന്ന എന്‍
ജാലകം ഇന്നിതാ തുറക്കുന്നു ........
മെല്ലെ മെല്ലെ ഭുമിയിലേക്ക് പതിക്കാന്‍ വെമ്പി നില്ക്കുന്ന
മഴമേഘങ്ങളെ ഞാന്‍ കണ്ടു .
പെട്ടെന്ന് ഒരു കാട്ടിനഗംബടിയോടെ അതിലൊരു മുത്തെന്‍ -
കൈതണ്ടയിലേക്ക് ......... ഞാന്‍ അറിയുന്നു
മനസ്സിലേക്ക് അരിച്ചിറങ്ങുന്ന കുളിര്‍മ്മ
നോക്കു‌, എന്‍റെ വിരല്തുന്ബില്‍ ഒരിറ്റു ചന്ദനം ഇനിയും ബാക്കി .......